Gen. dywizji  Rudolf Prich

s. Jakuba i Marii z Greiplów, ur. 6 sierpnia 1881 w Opawie, podpułkownik dyplomowany cesarskiej i królewskiej armii oraz generał dywizji Wojska Polskiego. 15 kwietnia 1919 został przyjęty w stopniu podpułkownika do Wojska Polskiego i przydzielony do Naczelnego Dowództwa WP. W czerwcu 1919 objął stanowisko szefa sztabu Dowództwa Okręgu Generalnego „Lwów”. 15 kwietnia 1920 został przeniesiony do Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko szefa Oddziału I. W styczniu 1922 objął dowództwo 26 Dywizji Piechoty. 1 września 1923 został wyznaczony na stanowisko komendanta Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie. Od lipca 1926 do września 1935 pełnił funkcję komendanta Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. 31 grudnia 1935 został przeniesiony w stan spoczynku i następnie zamieszkał we Lwowie. 11 września 1939 gen. broni Kazimierz Sosnkowski mianował go dowódcą obrony obszaru Lwowa. Po kapitulacji Lwowa, trafił do niewoli radzieckiej.
Jego nazwisko znajduje sie na tzw. ukraińskiej Liscie Katyńskiej pod numerem 2392. Okoliczności śmierci nie są dokładniej znane.
Pochowany jest na cmentarzu wojennym w Bykowni

Płk dypl. piech. Aleksander Józef DMYTRAK

s. Sylwestra i Karoliny z Bartmannów, ur. 5 IX 1893 w Monasterzyskach, pow. buczacki. Od 1919 w WP jako ofic. etapowy, najpierw dca Stacji Etapowej Aleksiniec Nowy, potem adiutant dtwa Powiatu Etapowego Mozyrz. W 1932 przydzielony do 72 pp. Absolwent WSWoj. (1927). Od 1934 kierownik Komisji Doświadczalnej CWPiech w Rembertowie. Odznaczony KW, ZKZ, MN, medalami 1918–1921 oraz 10-lecia. Inżynier.
Zamordowany w Charkowie
Pośmiertnie awansowany 9.11.2017 roku na stopień generała brygady 

Płk dypl. piech. Kazimierz BURCZAK

s. Antoniego i Bronisławy z Jędrychów, ur. 13 III 1895 we Lwowie. Żołnierz Legionów Polskich, ranny. Członek POW. W WP od 1918. Uczestnik wojny 1918–1921 w szeregach 1 pp Leg. Po wojnie nadal służył w 1 pp Leg., potem w SPPiech. Ukończył WSWoj. (1930), następnie dyrektor nauk w CWPiech w Rembertowie. Zca dcy, a od 1935 dca 1 pp Leg. Ranny podczas kampanii wrześniowej. Odznaczony VM4i5kl., OOP, KN, KW 4, ZKZ, medalami 1918–1921 i 10lecia.
Zamordowany w Charkowie
Pośmiertnie awansowany 9.11.2017 roku na stopień generała brygady 

 Płk dypl. piech. Bolesław Antoni Błażej SCHWARZENBERG-CZERNY

s. Bolesława i Jadwigi z Höfelmajerów, ur. 3 II 1890 w Krakowie. W latach 1914–1918 służył w armii austriackiej. W WP od 1918. Uczestnik wojny 1918–1921 w szeregach 9 pp Leg., w którym służył do 1929. Następnie zca dcy 30 pp, wykładowca taktyki w CWPiech w Rembertowie, zca dcy piech. dywizyjnej 24 DP. W 1939 dca piech. dywizyjnej 24 DP, od 9 września dca 24 DP. Odznaczony VM 5 kl., OOP, KW 4, medalami 1918–1921 i 10-lecia.
Zamordowany w Charkowie

Ppłk w st. sp. Jerzy ZAPOLSKI

s. Joachima i Sabiny z Preisów, ur. 15 VIII 1892 we Lwowie. Żołnierz I Brygady Leg. W 1920 w MSWojsk. Ukończył Wyższą Szkołę Int. (1923). Ppłk. mianowany od 1 VII 1925. W 1929 przeniesiony do Wojskowych Zakładów Służby Uzbr. nr 2 (d. filia nr 2 Zakładów Amunicyjnych "Pocisk") w Rembertowie, jako komendant-dyrektor. Od 1936 w st. sp. Odznaczony VM 5 kl., KW dwukrotnie, MN. Żonaty, miał córkę.
Zamordowany w Katyniu

Ppłk piech. st. sp. Kazimierz BOGACZEWICZ

s. Franciszka i Marii z Orzechowskich, ur. 2 III 1888 w Humniskach, pow. brzozowski. Członek Drużyn Strzeleckich. Żołnierz Legionów Polskich, ranny na froncie. W WP od 1918. Uczestnik wojny 1918–1921. Służył w 25 pp, 54 pp, 42 pp i w DOK III. Od 1938 w stanie spoczynku. W 1939 szef OPLot. SGO „Narew”. Odznaczony VM 5 kl., OOP, KN, KW 4, ZKZ, medalami 1918–1921 i 10-lecia. Mieszkał w Rembertowie na Kolonii Oficerskiej
Zamordowany w Charkowie
Pośmiertnie awansowany do stopnia pułkownika

Ppłk piech. Jan KORKIEWICZ

s. Władysława i Agaty z Ciesielskich, ur. 19 VI 1898 w Majdanie Średnim, pow. nadwórniański. Od 1915 w 1 pp Legionów Polskich. W WP od 1919 dca komp. w 1 pp Leg. oraz w 201 pp, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, brał udział w oswobodzeniu Wileńszczyzny. Po wojnie służył w 24 pp, od 1927 w kadrze SPPiech., w 1937 przeniesiony jako dca baonu do 37 pp, a potem do kadry CWPiech. W 1939 dca II baonu 145 pp rez. Odznaczony VM 5 kl., KN, KW, SKZ, medalami 1918–1921 i 10-lecia.
Zamordowany w Charkowie

Ppłk dypl. piech. Stanisław STYRCZULA

s. Andrzeja i Reginy z Marusarzów, ur. 4 V 1894 w Kościelisku k. Zakopanego. Członek Drużyn Podhalańskich. Od 1914 Żołnierz Legionów Polskich. Od 1918 w WP dca komp. 25 pp. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, ofic. sztabowy 7 DP. Po wojnie pełnił służbę jako dca baonu 25 pp, w sztabie DOK IV, dca baonu 74 pp i wykładowca w CWPiech w Rembertowie. W latach 1936–1939 zca dcy 2 p. s. podh. W 1939 dca 164 pp rez.; ranny. Odznaczony VM 5 kl., KN, KW 4, ZKZ.
Zamordowany w Charkowie

Ppłk dypl. piech. Władysław ADAMUS

s. Antoniego, ur. 23 VII 1895 w Bulowicach, pow. bialski. Żołnierz Legionów Polskich, ukończył SPchor. w Zambrowie (1917). Mianowany ppor. w 1918. Uczestnik wojny 1918–1921 i obrony Lwowa, ranny pod Zubrzą. Ochotniczo w sztabie wojsk gen. L. Żeligowskiego w 1920. Następnie służył w 85 pp jako dca komp. i adiutant pułku oraz w 13 DP. W latach 1934-38 wykładowca w CWPiech w Rembertowie. W 1939 zca dcy OZ 9 DP. Odznaczony KN, KW, SKZ, KZWLŚr.
Zamordowany w Charkowie

Ppłk dypl. piech. Czesław PARCZYŃSKI

s. Józefa i Marii z Graleckich, ur. 1 VII 1896 w Krakowie. Służył w armii austriackiej, w latach 1916–1918 w niewoli rosyjskiej. W WP od 1918, przydzielony do Legii Oficerskiej w Krakowie. Uczestnik wojny 1918–1921 w szeregach 13 pp i 6 pp Leg., w którym nadal służył po wojnie. Z dniem 22 marca 1929 roku został przydzielony do Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych na stanowisko adiutanta przybocznego. Ukończył WSWoj. W 1933 przeniesiony do Biura Ogólno Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od grudnia 1934 kontynuował służbę w Departamencie Dowodzenia Ogólnego Ministerstwa Spraw Wojskowych. W styczniu 1936 roku został przeniesiony do 5 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie na stanowisko dowódcy batalionu.W 1939 szef sztabu 1 DP Leg. Ranny 23 września pod Woźniczynem. Odznaczony KW 2, SKZ.  Mieszkał w Rembertowie przy ul. 11 Listopada
Zamordowany w Charkowie 
Pośmiertnie awansowany do stopnia pułkownika

Mjr piech. Antoni Norbert KILAŃSKI

s. Józefa i Jadwigi z Szymańskich, ur. 6 VI 1896 w Skierniewicach. Ukończył 7 klas szkoły realnej, potem studiował w Wyższej Szkole Mechaniczno-Technicznej im. Wawelberga i Rotwanda. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Od 1923 instruktor w CSS w Toruniu, następnie dca komp. 32 pp. W 1932 przeniesiony do CWPiech. w Rembertowie na stanowisko instruktora, od kwietnia 1939 kierownik wyszkolenia strzeleckiego. Odznaczony KW, medalami 1918–1921 i 10-lecia, bdd.
Zamordowany w Charkowie

Mjr Franciszek WILKOŃ

s. Franciszka i Laury z Hodorskich, ur. 9 IX 1896 w Jaśle. Żołnierz II Brygady Leg., następnie II Korpusu Pol. w Rosji. W 1920 służył w 5 dyonie żand. i 24 pp. Od 1925 instruktor w CSS w Toruniu. Mjr od 1 I 1934. W 1937 wykładowca w CWPiech. w Rembertowie, kierownik referatu w Komisji Doświadczalnej CWPiech.  Odznaczony KN, KW,
Zamordowany w Katyniu

Mjr Stanisław KUKLA

s. Wawrzyńca i Marii z Dutków, ur. 9 XI 1892 w Sarzynie, pow. łańcucki. Uczestnik wojny 1920 w stopniu por., walczył m.in. pod Rohatynem. Służył w 37 pp, od 1927 w CSS w Toruniu, od 1935 w CWPiech. w Rembertowie; pracował w Komisji Doświadczalnej CWPiech. Mjr od 1 I 1929. Odznaczony VM 5 kl. i medalami pamiątkowymi. Miał żonę Adelę.
Zamordowany w Katyniu

Mjr Wojciech Zbigniew WIĄCEK

s. Antoniego, ur. 30 III 1896 w Lackiej Woli, woj. lwowskie. W 1915 wcielony do armii austr.-węg. W 1920 w GO gen. Hallera. Do 1930 w 15 pp. Mjr od 1 I 1934. Absolwent WSWoj. (1932). I oficer sztabu w 22 DP, a od 1934 wykładowca w CWPiech w Rembertowie. Odznaczony KW czterokrotnie, SKZ. Wdowiec, miał dziecko.
Zamordowany w Katyniu

Mjr piech. Józef JAZIENICKI

s. Jana i Agnieszki z Oczkowskich, ur. 29 X 1894 w Obydowie k. Kamionki Strumiłowej. Absolwent gimnazjum we Lwowie (1914). Podczas I wojny światowej w armii austriackiej. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w szeregach 15 pp i 54 pp; ranny. Od 1922 pełnił służbę w CSS, potem w CWPiech. w Rembertowiei 32 pp, a od 1938 w 38 pp. W 1939 dca I baonu 38 pp. Odznaczony KW, SKZ, medalami 1918–1921 i 10-lecia.
Zamordowany w Charkowie

 Mjr piech. Andrzej KOŁODZIEJCZYK

s. Piotra i Agnieszki z Dolnych, ur. 18 XI 1895 w Sułoszowej, pow. olkuski. Absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Warszawie (1914). Żołnierz 1 pp Legionów Polskich, w którym ukończył kurs oficerski. Od 1918 w WP, mianowany por. ze starsz. 1 VI 1919. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, dowodził 3, a potem 5 komp. 28 pp. Następnie w 77 pp, kadrze CSS, 73 pp i CWPiech w Rembertowie. Od 1937 w 48 pp, w 1939 dca I baonu 48 pp, ranny. Odznaczony KN, SKZ, medalami 1918–1921 i 10-lecia.
Zamordowany w Charkowie

Mjr dypl. piech. Modest ŻABSKI

s. Mariana i Domiceli z Mitwickich, ur. 8 V 1898 w Sosnowie, pow. podhajecki. Od 1915 służył w armii austriackiej. W WP od 1918. Uczestnik wojny 1918–1921 w szeregach 5 pp Leg., a potem 1 pp Leg., w którym służył do 1932. Mianowany ppor. w 1920. Ukończył WSWoj. (1932), przydzielony do CWPiech. w Rembertowie, następnie do 27 pp. Od 1937 służył jako kierownik referatu w Oddz. I Szt. Gł. WP. Odznaczony VM 5 kl., KW 4, SKZ, medalami 1918–1921 i 10-lecia, bdd.
Zamodowany w Charkowie

Mjr dypl. piech. Jan Józef KOSINA

s. Jana i Pauliny z d. Girtler von Kleeborn, ur. 14 IV 1894 w Mikuliczynie, pow. nadwórniański. Służył w armii austriackiej. Żołnierz Armii gen. Hallera. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, dostał się do niewoli. W latach 1922–1924 słuchacz WSWoj., następnie w kadrze Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia w Rembertowie i w kadrze WSWoj. Od 1934 w Wojsk. Biurze Historycznym jako kierownik referatu „Wojna Polska”, którym kierował do 1939. Mjr ze starsz. 15 VIII 1924. Odznaczony ZKZ, MN, medalami 1918–1921 i 10-lecia.
Zamordowany w Charkowie

Mjr piech. Franciszek KRAUS

s. Jana i Ludwiki z Dulembów, ur. 7 VII 1895 w Żołyni, pow. łańcucki. Absolwent gimnazjum w Rzeszowie. Od 1915 w armii austriackiej, od 1918 w WP. Uczestnik wojny 1920. Ukończył kurs przy DOGen. we Lwowie (1921). Służył w 51 pp jako dca baonu, potem wykładowca w CWPiech. W 1939 dca 2 baonu 205 pp rez., uczestnik obrony Lwowa. Odznaczony KW 2, ZKZ, MN.
Zamordowany w Charkowie

Mjr sap. Wacław PLEWAKO

s. Sobiesława i Tekli z d. Pełko-Stradomskiej, ur. 26 V 1898 w Gojluszach na Litwie. W latach 1916–1918 służył w armii rosyjskiej. Żołnierz I Korpusu Wschodniego. W WP od 1918. Uczestnik wojny 1918–1920. Mianowany ppor. w 1919. Po wojnie służył w 19 baonie sap., 3 p. sap., od 1936 w CWSap. Odznaczony KW, SKZ, KZWLŚr., medalami 1918–1921 i 10-lecia. Od 1937 roku wykładowca, a później kierownik przedmiotu w CWPiech w Rembertowie. Od 1939 dca baonu pchor. w CWSap, ciężko ranny.
Zamordowany w Charkowie

Mjr w st. sp. Eryk Wilhelm PFANN

s. Maksymiliana i Rozalii, ur. 15 XI 1889 w Wiedniu. Uczestnik I wojny światowej i wojny 1920 w 6 p. uł. Od 1922 w 2 p. szwol. Szkolił się w CSKaw. i w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie. Mjr. mianowany 1 VII 1925. W 1929 przeniesiony w st. sp. i przydzielony do kadry OK V . Żonaty z Heleną Iżykowską.
Zamordowany w Katyniu

Mjr Wilhelm KICZAK

s. Szymona, ur. 10 I 1898. W 1931 kpt. (starsz. 1 I 1929) w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, potem mjr w 3 DP. Odznaczony VM 5 kl., KN, KW czterokrotnie, SKZ.
Zamordowany w Katyniu

Kpt. rez. Tadeusz DOMARADZKI

s. Antoniego, ur. 3 VII 1899 w Tarnopolu. Ukończył gimnazjum w Tarnopolu (1917). Należał do POW, był dcą drużyny w 3 kieleckim baonie etap. i dcą plutonu w baonie celnym nr 23 oraz w 77 pp. W latach 30. w IV baonie KOP i w Baonie Manewrowym w Rembertowie. Ppor. mianowany w 1920, por. w 1922. Brat Antoniego Leona
Zamordowany w Katyniu

Kpt. piech. Antoni BRZOZOWSKI

s. Stanisława i Aleksandry z Baczyńskich, ur. 17 I 1896 w Szlincach. W latach 1915–1918 służył w armii rosyjskiej. Żołnierz 1 p. strz. polskich. W WP od 1918. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Ukończył SPchor. w Warszawie. Służył w 32 pp, 24 pp, CWPiech., 51 pp. Od 1935 w Sztabie DOK I jako kierownik referatu ogólnego. Odznaczony VM 5 kl., SKZ, MN, medalami 1918–1921 i 10-lecia
Zamordowany w Charkowie.

Kpt. art. Feliks Marian FILEJSKI

s. Stanisława i Heleny z Wienkielów, ur. 8 XII 1896 w Kamionce, woj. poznańskie. W 1919 wstąpił ochotniczo do WP uzyskując przydział na 8 odcinek czarnkowski. Dostał się do niewoli bolszewickiej. Po powrocie z niewoli przeniesiony w 1920 do 17 pap. Uczestnik kursów: CWArt., dców baterii, instruktorów jazdy konnej CWPiech w Rembertowie. Przeniesiony w 1936 z 17 pal do Szk. Podof. Zaw. Art. jako dca 4 baterii szkolnej. Odznaczony KW, bdd.
Zamordowany w Charkowie

Kpt. piech. Albert HOLAN

s. Jakuba i Elżbiety z Błażejów, ur. 28 III 1898 w Marklowicach na Śląsku Cieszyńskim. W WP służył ochotniczo w 31 pp, w 1919 dostał się do niewoli czeskiej. Brał udział w organizowaniu plebiscytu na Śląsku Cieszyńskim. W 1920 przydzielony do 4 p. s. podh., potem do 5 Brygady KOP i 3 baonu strz. Następnie oficer poligonowy CWPiech w Rembertowie. Odznaczony SKZ, MN, medalami 1918–1921 i 10-lecia, bdd.
Zamordowany w Charkowie

Kpt. int. Bolesław BRONOWSKI

s. Lucjana i Antoniny z Kotowskich, ur. 10 II 1897 w Pawłówce Aleksandrowskiej. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w szeregach 13 pac. Ppor. od 1920. Następnie służył w baonie zapas. 45 pp, w 45 pp i 47 pp. Ukończył Szkołę Młodszych Oficerów Art. w Toruniu (1925), potem służył w jednostkach artylerii, od 1933 w 33 pp jako płatnik oraz oficer gospodarczy . w 32 dywizjonie artylerii lekkiej w Rembertowie. Odznaczony medalami 1918–1921 i 10-lecia.
Zamordowany w Charkowie.

Kpt. art. Władysław DUNIN-BRZEZIŃSKI

s. Juliana i Marii z Matusiewiczów, ur. 20 V 1890 w Kownie. Żołnierz V Dywizji Syberyjskiej (1919). Po powrocie z niewoli bolszewickiej (1920) przydzielony do 28 pap jako referent oświatowy pułku, potem adiutant (1923) i ofic. mob. (1924). Odkomenderowany do Rej. Sądu Wojsk. w Warszawie, później jako instruktor do oddziału rekrutacji w Dęblinie (1925). Następnie służył w 32 dal w Rembertowie.
Zamordowany w Charkowie

Kpt. w st. sp. Tadeusz METZ

s. Dominika i Kazimiery z Grabowskich, ur. 19 IV 1896 we Lwowie. Żołnierz Legionów. Uczestnik I wojny światowej i wojny 1920. Kpt. mianowany ze starsz. 1 VII 1923. Absolwent Szkoły Art. w Toruniu (1924). Służył w 2 i 1 pag. W 1931 w CWPiech. w Rembertowie. Następnie w 14 pal, od 1934 w 1 paplot. W 1936 przeniesiony w st. sp. Odznaczony KN. Żonaty ze Stanisławą z Rybskich.
Zamordowany w Katyniu

Kpt. piech. Franciszek OLSZEWSKI

s. Macieja i Janiny z Suchockich, ur. 2 X 1904. W WP od 1929. Mianowany por. ze starsz. 1 I 1932. Służył w 64 pp, od 1934 w Dtwie KOP w Warszawie, od 1935 w CWPiech. w Rembertowie, przeniesiony do 28 baonu KOP, bdd.
Zamordowany w Charkowie.

Rtm. Zygmunt Jerzy DOBRZAŃSKI s. Kazimierza i Apolonii z Pęczalskich, ur. 16 I 1898 w Tomaszowie Lub. Żołnierz Legionów, działacz POW w Radomiu, uczestnik wojny 1918–1921. W 1920 dowódca kompanii 3 pp Leg., 1922 CWKaw., od 1936 CWPiech. w Rembertowie, oficer mob. 15 p. uł. Ostatnio w OZ Wielkopolskiej BK. Rtm. mianowany 1 I 1931. Odznaczony MN, Medalem 1918–1921 i in. 
Zamordowany w Katyniu

Por. rez. Zbigniew Feliks KAPUŚCIŃSKI

s. Władysława i Albertyny z Szudzińskich, ur. 17 XII 1904 w majątku Kordos w Wielkopolsce. Absolwent Uniwersytetu Poznańskiego (1929), doktorat z chemii w 1932. St. asystent w Zakładzie Technologii Organicznych PW , jednocześnie pracownik Laboratorium Pirotechnicznego Instytutu Technicznego Uzbrojenia i Wojskowych Zakładów Pirotechnicznych (d. Z.A. "Pocisk") w Rembertowie. Zdobywca głównych nagród w sporcie lotniczym. Żonaty z Ireną z Przyłuskich, miał córki Elżbietę i Grażynę.
Zamordowany w Katyniu

Por. rez. Tadeusz TUCHOLSKI

s. Bolesława i Zofii z Seredów, ur. 30 IV 1898 w Rogowie k. Pruszkowa. W 1920 w 14 pac. Absolwent Uniwersytetu Poznańskiego: 1927 mgr, 1930 dr, 1936 doc. chemii fizycznej materiałów wybuchowych na Wydz. Chemii; 1939 adiunkt Politechniki Warszawskiej. Pracownik Instytutu Technicznego Uzbrojenia i Wytwórni Amunicji (d. Z.A. "Pocisk") w Rembertowie. Mieszkał w Rembertowie na ul. Klasztornej, żonaty z Zofią z Osuchowskich, miał syna Jędrzeja i córkę Hannę.
Zamordowany w Katyniu

Por. rez. Kazimierz STOJANOWSKI

s. Franciszka i Antoniny, ur. 4 IV 1896. Uczestnik wojny 1920. Przeniesiony do rez. w stopniu por. ze starsz. 1 VI 1919, przydzielony do 40 pp, następnie do 3 baonu strzelców w Rembertowie. Pracował w Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie, bdd.
Zamordowany w Katyniu

Por. Antoni JAROSIŃSKI

s. Dionizego i Julianny z Mertensów, ur. 18 VII 1906 w m. Jeziorko, pow. łomżyński. Absolwent Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Łomży (1928) i SPArt. w Toruniu (1932). Ppor. od 15 VIII 1932, por. od 1 I 1936. Oficer 18 pal, 32 dal i 32 pal (rez.) w Rembertowie. Żonaty z Genowefą z Nowackich, miał syna Andrzeja.
Zamordowany w Katyniu

Por. art. rez. Artur Jerzy SPITZBARTH

s. Artura i Aleksandry z Borkowskich, ur. 21 VIII 1891 w Warszawie. Żołnierz Legionów Polskich. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w szeregach 8 pap. W 1921 przeniesiony do rezerwy. Ppor. rez. ze starsz. 1 VI 1919, przydzielony do oficerskiej kadry OK I. Absolwent Politechniki Lwowskiej (1927). Pracował jako konstruktor w Komisji Doświadczalnej CWPiech w Rembertowie. Zamieszkały w Sulejówku, bdd.
Zamordowany w Charkowie

Por. sł. zdr. rez. Adam Wiktor HABERKO

s. Jakuba i Izabelli z Chilewskich, ur. 23 XI 1905. Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1932) i CWSan. (1933). W 1934 roku odbył ćwiczenia rezerwy w 32 dywizjonie artylerii lekkiej w Rembertowie, 5 baonie telegraf. (1936) oraz w CWSan. na kursie ratownictwa i leczenia zagazowanych (1938). Lekarz laryngolog z Krakowa, bdd.
Zamordowany w Charkowie

Por. art. Edward Tadeusz KORCZOWSKI

s. Józefa i Heleny z Klarhów, ur. 7 V 1889 w Nowym Sączu. Absolwent Seminarium Nauczycielskiego w Krakowie i Szk. Podof. Art. przy 1 pap Leg. (1919). Legionista. Pełnił służbę w 2 pp Legionów Polskich, Polskim Korpusie Posiłkowym, 5 pp Leg., 28 pap, 32 dal w Rembertowie i 12 pal. Dwukrotnie ranny: w 1918 pod Lwowem oraz na froncie bolszewickim. Por. ze starsz. 1 VII 1927, bdd.
Zamordowany w Charkowie

Por. art. Jerzy MAZURKIEWICZ

s. Stefana i Felicji z Frydmanów, ur. 19 III 1914 w Warszawie. Absolwent Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie (1932) i SPArt. (1934). Służył w 32 dal w Rembertowie jako dowódca plutonu. W 1937 odbył szkolenie w Zbrojowni nr 2. Mianowany ppor. ze starsz. 15 VIII 1934. W 1939 dca 109 baterii w składzie 102 dyonu art. plot. ciężkiej.
Zamordowany w Charkowie.

Por. art. rez. Stefan Henryk PFEIFFER

s. Ludwika i Marii, ur. 2 VII 1902 w Warszawie. Absolwent Realnej Szkoły Średniej w Warszawie, Wydziału Budownictwa Politechniki Warszawskiej i SPRArt. we Włodzimierzu Woł. (1927). Odbył ćwiczenia rezerwy w 29 pal (1929, 1930, 1938) oraz w 32 dal (1933, 1935). Mianowany ppor. rez. ze starsz. 1 I 1931, awansowany do stopnia por. ze starsz. 19 III 1939. Przydzielony do 32 dal w Rembertowie. Inżynier budownictwa lądowego, bdd.
Zamordowany w Charkowie

Por. w st. sp. Władysław GAWDZIŃSKI

s. Juliana i Zofii z Rynkiewiczów, ur. 16 XI 1898 w Aschabacie w Rosji. Uczestnik I wojny światowej. Członek Związku Wojskowych Polaków w Rosji. Żołnierz I Korpusu Pol. w Rosji. W 1920 służył w 28 p. strz. kaniowskich. Następnie w jednostkach KOP i w 62 pp. Od 1931 w st. sp. Odznaczony MN. Mieszkał w Rembertowie. Żonaty, miał córkę, bdd.
Zamordowany w Katyniu.

Por. rez. Kazimierz STOJANOWSKI

s. Franciszka i Antoniny, ur. 4 IV 1896. Uczestnik wojny 1920. Przeniesiony do rez. w stopniu por. ze starsz. 1 VI 1919, przydzielony do 40 pp, następnie do 3 baonu strzelców. Pracował w Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie, bdd.
Zamordowany w Katyniu.

Ppor. rez. Nikodem ENGEL

s. Abrama i Perli z Zandsznajderów, ur. 1 V 1908 w Warszawie. Absolwent Instytutu Chemii w Montpellier i SPRArt. we Włodzimierzu Woł. (1933). Ppor. mianowany ze starsz. 1 I 1936 i przydzielony do 32 dywizjonu artylerii lekkiej w Rembertowie. Inżynier chemik, zamieszkały w Warszawie, bdd.
Zamordowany w Katyniu

Ppor. łącz. Adam Franciszek MAREK

s. Stanisława i Marty z Płonków, ur. 2 VIII 1907 w Będzinie. Absolwent BPRPiech. nr 5a (1929) i SPInż. (1932). Po ukończeniu SPInż. przydzielony do 5 baonu telegraf. Służył w Toruniu (1937) i CWPiech w Rembertowie (1939), bdd.
Zamordowany w Charkowie

Ppor. rez. Euzebiusz Stanisław TACIKOWSKI

s. Wincentego i Józefy z Wasilewskich, ur. 26 VI 1912 w Lublinie. Absolwent gimnazjum w Chełmie (1931). Student Politechniki Warszawskiej. Ukończył SPRArt. we Włodzimierzu Woł. (1935). Ppor. mianowany 1 I 1938, przydzielony do 2 pac. Urzędnik ZUS w Warszawie. Żonaty.
Zamordowany w Katyniu

Ppor. rez. Wasyli MICHALCEWICZ

s. Fiodora, ur. 5 IX 1908. Ppor. mianowany ze starsz. 1 I 1934, przydzielony do 3 baonu strz w Rembertowie. Nauczyciel, bdd.
Zamordowany w Katyniu

Ppor. rez. Stanisław DOWIAT

s. Stanisława i Heleny z Bielskich, ur. 11 XI 1905 w Oryszówku, pow. sochaczewski. Absolwent Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Warszawie (1924), WSH w Warszawie i SPRPiech. w Tomaszowie Maz. (1929). Ppor. ze starsz. 1 IX 1931, przydzielony do 81 pp, w 1938 przydzielony do 3 baonu strz. w Rembertowie. W 1931 mieszkał w Starej Miłosnej k. Warszawy. Żonaty, bdd.
Zamordowany w Katyniu.

Ppor. rez. Eugeniusz PEREPELIŃSKI

s. Michała i Jadwigi z Filerów, ur. 1 X 1905 w Grzymałowie, woj. tarnopolskie. Absolwent UJK we Lwowie (1932) i SPRArt. we Włodzimierzu Woł. (1933). Ppor. mianowany ze starsz. 1 I 1935. Przydzielony do 32 dal, w 1936 przeniesiony do 14 pal. Lekarz wet., pracownik rzeźni miejskiej w Mikstacie, pow. ostrowski, bdd.
Zamordowany w Katyniu.

Ppor. piech. rez. Ludwik Franciszek KOLCZYŃSKI

s. Jana i Stefanii z Wierzbickich, ur. 23 VIII 1912 w Warszawie. Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Toruniu (1933) i dywizyjny kurs pchor. rez. piech. 4 DP (1933–1934). Odbył ćwiczenia rezerwy w 63 pp (1935, 1937) jako dca plut. W 1939 przeniesiony z 3 baonu strz. do oficerskiej kadry int., bdd.
Zamordowany w Charkowie.

Ppor. piech. rez. Stanisław Józef LEWANDOWSKI s. Seweryna i Krystyny z Łomaków, ur. 18 IV 1914. Absolwent SPRPiech. (1935). Odbył praktykę w 34 pp oraz ćwiczenia rezerwy w 12 baonie JHP i 3 baonie strz. w Rembertowie (1936, 1938). Mieszkał w Warszawie. W 1939 w 12 baonie JHP.
Zamordowany w Charkowie.

St. post. PP Józef JÓŹWICKI

s. Jana i Kazimiery, ur. 1 VIII 1888 w Wildze. Służbę pełnił w policji woj. warszawskiego – we wrześniu 1939 na posterunku w Rembertowie pow. warszawski.
Zamordowany w Miednoje