ul. Czerwonych Beretów 1




Dom przy ul. Czerwonych Beretów 1 stanowi cześć tzw. zespołu wilii oficerskich (zwanych też "węgierkami" lub "generalskimi") wzdłuż ulicy Czerwonych Beretów i Pontonierów
Budynki zaprojektowane w 1923 roku, wybudowane w latach 1925-28. Autorem projektu jest znany architekt Kazimierz Mieszkis. Są one typowym przykładem panującego wtedy stylu „dworkowego”. B
udynek mieszkalny tzw. willa oficerska, wolnostojący, oddzielony od jej krawędzi jezdni szerokim trawnikiem. Z tylu za budynkiem przebiega równolegle wąska, brukowana uliczka.
Budynek murowany z cegły, tynkowany, więźba dachowa drewniana o konstrukcji kleszczowo-stolcowej ze stolcami stojącymi. Pokrycie dachu dachówką ceramiczną "karpiowką" ułożoną pojedynczo, lukarny i szczyciki drewniane. Wewnątrz w klatkach wejściowych posadzki ułożone z szarych płytek terrakotowych, schody drewniane, spoczniki parkietowe, balustrada z ozdobnymi tralkami i profilowaną poręczą. Plan składa się z dwutraktowej części repremtacyjnej-mieszkalnej założonej na rzucie wydłużonego prostokąta z bocznymi prostokątnymi ryzalitami w drugim trakcie oraz z prostopadle na osi przylegającej od tylu części kuchenno-gospodarczej. W narożnikach między ryzalitami bocznymi a fasadą przednią zawarte są tarasy.
Bryła budynku dwukondygnacyjna nakryta wysokim, o dużym kącie nachylenia połaci dachem czterospadowym z małymi szczycikami. Tarasy w narożnikach na wysokości pierwszego piętra.
Kompozycja fasady przedniej symetryczna, na osi umieszczone jest prostokątne wejście w biało tynkowanej blendzie zamkniętej lukiem pełnym, nad wejściem kwadratowy świetlik. Wyżej w drugiej kondygnacji, prostokątne okno ościeżnicowe klatki schodowej ujęte w dekoracyjne obramowanie z uszakami, profilowanym gzymsem nadokiennym oraz płaską wyrobioną w tynku stylizowaną (o charakterze wycinanki) roślinną dekoracją pod parapetem okna.
Płaszczyzny fasady po obu stronach osi ujęte są szerokim obramowaniem wyrobionym w tynku, bez zaznaczenia podziału między kondygnacjami, wewnątrz wypełnione podziałem prostokątnych okien ościeżnicowych, ujętych w opaski w tynku. Tarasy w dolnej kondygnacji posiadają arkady zamknięte łukami pełnymi, wsparte na krótkich kolumnach ze stylizowanymi głowicami.
Budynek pierwotnie posiadał piece.
 

Jeśli na temat opisywanego budynku masz jakieś uwagi, informacje, pamiątkowe zdjęcia, dokumenty, plany lub inne pamiątki związane z tym budynkiem, chciałbyś coś uzupełnić lub zauważyłeś jakieś nieścisłości czy błędy - prosimy o wypełnienie formularza lub o kontakt.