Stacja kolejowa Rembertów
ul. Cyrulików 

 

Powstanie stacji kolejowej Rembertów wiąże się z budową linii kolejowej do Terespola i Moskwy, rozpoczętej w latach 1866-67 roku. Budynek stacyjny zaprojektował zespół pod przewodnictwem architekta Alfonsa Ferdynanda Kropiwnickiego. Stacja miała wtedy peron niskopoziomowy a najstarsze zabudowania stacji znajdowały się po stronie południowej (Nowego Rembertowa)

 

Przystanek Kolejowy w Rembertowie. Koniec XIX Wieku Fot. W. Fajans).

 

 

Przebudowa stacji miała miejsce w latach 1933-36 w czasie elektryfikacji linii kolejowej do Mińska oraz budowy lini do Zielonki. Nowa stacja została wtedy zbudowana według projektu zespołu Biura Studiów i Projektów PKP pod kierownictwem inż. Kazimierza Centerszwera, podobnego do istniejących do dziś stacji na trasie do Otwocka np. Anin czy Miedzylesie tzn. wysokopoziomowego peronu wyspowego między torami i charakterystycznej nazwy stacji wkomponowanej w trójkątny, łukowaty element wiaty nad peronem. Prace budowalne wykonała prywatna firma Szenejko i Brandt Inżynierowie, W 

 

Widok nowego budynku stacyjnego i wiaty dla podróżnych znajdującego się po północnej stronie torów.

 

Peron z budynkiem stacyjnym z charakterystycznymi łukowatymi daszkami. Okres okupacji niemieckiej 1939-1945

Budynek nastawni na końcu peronu od strony wschodniej. Okres okupacji niemieckiej 1939-1945

Widok starego budynku stacyjnego od strony ul. Żwirki (obecnie ul. Cyrulików). Rok 1944.

 

Peron stacji kolejowej w Rembertowie w okresie okupacji niemieckiej. Zdjęcie z albumu rodziny Zadrożnych.

 

W czasie II wojny światowej stacja kolejowa była bombardowana 5 września 1939 roku, bomby trafiła jednak w budynek cukierni "Ziemiańska" na rogu ulic Cyrulików i Piłsudskiego.
W czasie działań wojennych latem 1944 roku stacja uległa poważnemu zniszczeniu wskutek zbombardowania i ostrzału artyleryjskiego, a resztki zabudowań na peronie stacji i tory wysadzili wycofujący się Niemcy. Perony zostały odbudowane ok 1948 r, w uproszczonej formie (m.in. bez żelbetonowych liter z napisami stacji) według projektu inż. Kazimierza Branta  

 

źródło: archiwum WIH/WBBH
 

 

źródło: archiwum WIH/WBBH

 

Stacja kolejowa w latach pięćdziesiątych (fotografia z albumu rodziny Swinarskich)

 

Koniec lat dziewięćdziesiątych. Wiata przejścia podziemnego od strony Nowego Rembertowa (fot. BWF, archiwum \\\"Głosu Mieszkańców\\\")



Jeśli na temat opisywanego budynku masz jakieś uwagi, informacje, pamiątkowe zdjęcia, dokumenty, plany lub inne pamiątki związane z tym budynkiem, chciałbyś coś uzupełnić lub zauważyłeś jakieś nieścisłości czy błędy - prosimy o wypełnienie formularza lub o kontakt.