Władysław Szefler pseudonim "Wład" urodzony 7 kwietnia 1912 roku w Grudusku powiat Ciechanów. Ojciec Władysław, matka Marianna z Naszkiewiczów. W 1934 roku uzyskał maturę w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim im. Stanisława Żółkiewskiego w Mławie. W latach 1935/36 odbył służbę wojskową na Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 13 p.p. w Pułtusku. Do wybuchu wojny pracował jako nauczyciel, ostatnio w Publicznej Szkole Powszechnej w Rembertowie.
Działalność Władysława Szeflera w Związku Harcerstwa Polskiego w Rembertowie datuje się od roku 1938, kiedy pracując jako nauczyciel objął funkcję zastępcy hufcowego - Hufca Rembertów. Na przełomie lipca i sierpnia 1939 r., na polecenie Głównej Kwatery Harcerzy organizuje we Francji obóz harcerski dla miejscowej młodzieży polskiej. Pozostawił On do dziś żywe wspomnienie gorącego patriotyzmu głębokiego umiłowania ojczyzny przez potomków polskiej emigracji. Najazd Niemców na Polskę skłonił "Włada" do podjęcia decyzji bezzwłocznego powrotu do kraju. Drogą okrężna przez Włochy, Bułgarie i Rumunię dotarł do Polski 10 września 1939 r. W Równym wstąpił do 44. Pułku Piechoty. Po wkroczeniu do Polski wojsk sowieckich 17 września 1939 roku pułk ten, stacjonujący w Szpanawie, dostał się do niewoli. Jeńców skoncentrowano początkowo w obozie w Szepietowce, a następnie w Dubnie. Stamtąd, mimo dużego wyczerpania fizycznego, udało mu się zbiec. Ucieczka, przeprawa przez Bug w Brześciu, do Terespola, zakończyła się pomyślnie i 1 listopada "Wład" dodarł do Warszawy. Wkrótce po ponownym podjęciu pracy przez Władysława Szeflera w szkolnictwie, miejscowi działacze harcerscy - harcmistrz Antonii Gregorkiewicz ps. "Krokodyl", "Zakliczewski" oraz podharcmistrz Manswet Śmigielski ps. "Jan Szwed" wystąpili z propozycją prowadzenia przez "Włada" drużyn harcerskich w Rembertowie, które wznowiły już działalność pod okupacją niemiecką. W niedługi czas po tym Władysław Szefler, wówczas podharcmistrz nawiązał kontakt z pięcioma drużynami i rozpoczął z nimi prace konspiracyjną w Związku Harcerstwa Polskiego, który na czas wojny przyjął kryptonim "Szare Szeregi". Współpracowały one blisko z Armią Krajową w dziedzinie w strategii walki z najeźdźcą i działań wojskowych przy zachowaniu jednak odrębności organizacyjnej i własnych założeń wychowawczych.
Od listopada 1939 r. był członkiem Szarych Szeregów. Pełnił w niej funkcję komendanta Ośrodka "Romb" w Rembertowie, zwanego potem Hufcem "Osa". Funkcję tę sprawował do czasu rozwiązania organizacji Szarych Szeregów, tj. do 3 stycznia 1945 roku. Przydzielony w szeregach Armii Krajowej do VII Obwodu "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 3 Rejon "Dęby" (Rembertów) otrzymując stopień podporucznika.




W 1946 roku został aresztowany pod zarzutem "planowanej ucieczki na zachód". Podczas śledztwa ten zasłużony wychowawca polskiej młodzieży został obrzucony w ojczystym kraju, o niepodległość, którego walczył, epitetem bandyty z Armii Krajowej. Mimo to później zorganizował hufiec, którego podstawową kadrę stanowili harcerze Szarych Szeregów Wojennego Hufca "Romb / Osa".
Druh harcmistrz Władysław Szefler, popularny instruktor harcerski, w kręgach młodzieży cieszący się wielkim autorytetem nie tylko wśród swoich podkomendnych, ale równie wśród dorosłej części społeczeństwa rembertowskiego zapisał się trwale w historii miasta jako współwychowawca pokolenia Kolumbów. Jego twórcza praca wychowawcza zaowocowała rozwinięciem takich cech charakteru młodych Polaków, które nawet w trudnych, długich latach zniewolenia w PRL, pozwoliły wielu z nich zachować prawość, a wobec licznych wówczas zagrożeń moralnych postawę zgodną z ideałami Związku Harcerstwa Polskiego, których wykładnia było Prawo Harcerskie. W uznaniu zasług w walce z okupantem o polska młodzież i niepodległość ojczyzny hm. Władysław Szefler został uhonorowany nadaniem kilku krzyży oraz wieloma odznaczeniami na wniosek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, którego był członkiem. Wyrazem głębokiego szacunku, uznania i wdzięczności za wielka pracę wychowawcza w trudnych latach wojny było powierzenie Władysławowi Szeflerowi godności Ojca Chrzestnego Sztandaru III Rejonu "Dęby" VII Obwodu Armii Krajowej w Rembertowie. Władysław Szefler zmarł 3 maja 2004 roku.