Jest to jeden z najstarszych obecnie budynków murowanych w Rembertowie. Działka powstała z podziału "Osady Rembertów nr3" którą od Juliana Heyera zakupił w 1886 Kazimierz Granzow, właściciel cegielni w Kawęczynie (działkę obok "Osada Rembertów nr 1" zakupił Emil Wedel, właściciel fabryki czekolady)  Ok. 1890 roku Granzow wybudował tę wille oznaczaną na mapach "Dacza Granzowa", z własnych cegieł i klińców ceglanych pozostałych z budowy filtrów Lindleya. Wynajmem mieszkań "na letnisko" zajmował się m.in. August Hoch, właściciel fabryki świec i mydła na Grochowie, który w 1900 roku odkupił te wille od Granzowa. Wtedy Hoch dokonał kolejnego podziału tej działek i część z willą sprzedał Stanisławowi Sariuszowi Zalewskiemu, sobie pozostawiając działke na zachód od willi, zwanej jako "Osada Ojcówek" (później od 1913 zmieniona na "Osada Jurasin"). Zalewski w 1911 roku odsprzedał działki Srulowi-Josifowi Gordonowi. 

W czasie I wojny światowej w budynku mieściła się m.in. 152 Mobile Bahnhofskommendantur (niemiecka dworcowa komendantura stacji etapowej nr 152) oraz Garnisonverwaltung Rembertow (dowództwo garnizonu). Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku w budynku tym mieściła sie komendantura a później mieszkania dla kadry Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Armii (poprzedniczka Centrum Wyszkolenia Piechoty), zanim w 1931 roku została przeniesiona na teren dzisiejszego Akademii. Później w budynku tym mieszkali m.in. nauczyciele pobliskiej Szkoły Powszechnej nr. 1 m.in późniejszy dyrektor "jedynki" p. Józef Czech.
Obecnie jest to budynek komunalny.

Widok z lat pięćdziesiątych

 Widok współczesny (w trakcie rewitalizacji)

szkic poglądowy