ul. Gierczak 6 (dawniej ul. Dyrektora Leopolda Torunia 47)
DOM PODOFICERSKI Arch. Juliusz Żórawski Ukonczony w 1934 Kubatura 15299 m3, składał się z 51 mieszkań, w sumie 158 izbźródło: Jerzy Kasprzycki "Korzenie miasta"
Budynek mieszkalny dla podoficerów przy ul. E. Gierczak 6 całkowicie odbiega swoją architekturą od pozostalych budynków mieszkalnych na terenie Akademii. Powstał w 1934 tj. w czasie kiedy architektura polska była już po przełomie charakteryzującym się odejściem od form klasycystyczno-dworkowy ku prostym formom funkcjonalnym, a zaprojektowanym został przez jednego z najwybitniejszych ówczesnych architektów środowiska warszawskiego - Juliusza Żórawskiego. Budynek składa się z dwóch prostokątnych dwutraktowych i trzykondygnacyjnych skrzydeł, stykających się pod szeroko rozwartym kątem. Do każdego z nich przylega prostopadle jednotraktowe skrzydło boczne o planie węgielnicy. Skrzydła boczne są nieco wyższe. Całość została wybudowana z szarej cegły cementowej, materiału obowiązkowego dla budynków mieszkalnych wznoszonych przez Fundusz Kwaterunku Wojskowego. Chociaż styl budynku należy do architektury potocznie zwanej funkcjonalną, nie jest on bynajmniej monotonnym "pudełkiem", lecz zgodnie z tendencją panującą w architekturze lat trzydziestych zarówno w kompozycji, jak i detalach wykazuje dość duże zróżnicowanie Główne osie fasady tworzą piony klatek schodowych środkową podkreśla dodatkowo płytki, zaokrąglony ryzalit. Akcentami pionowymi są także zgrupowane podwójnie (po sześć) okna. W dolnej kondygnacji skrzydeł środkowych oraz na całej powierzchni skrzydeł bocznych architekt uplastycznił powierzchnię lica muru wysuniciem przed nią co drugiego lub trzeciego rzędu cegieł. Ten dekoracyjny detal występuje również między oknami klatek schodowych. Gzymsy kordonowy i wieńczący są w postaci gładkiego pasa z cegły tzw. wiśniówki, podobnie jak i ozdobne obramienie portali. W sposób wysoce oryginalny architekt rozwiązał okna poddasza nadając im formę szczelin, które sprawiają wrażenie jakby blankowania.
Szkic elewacji w budynku
Szkic rozmieszczenia mieszkań w budynku
Każde mieszkanie składało się przeważnie z dwóch pokoi po ok. 15 i 20 m.kw. kuchni oraz łazienki z ubikacją. W każdym pokoju znajdował się piec kaflowy.
Szkic jednego z mieszkań w tym budynku
Zdjęcie z budowy budynku z ok. 1934 roku, widok elewacji zachodniej
Zdjecie z budowy budynku z ok. 1934 roku, widok elewacji wschodniej
Jeśli na temat opisywanego budynku masz jakieś uwagi, informacje, pamiątkowe zdjęcia, dokumenty, plany lub inne pamiątki związane z tym budynkiem, chciałbyś coś uzupełnić lub zauważyłeś jakieś nieścisłości czy błędy - prosimy o wypełnienie formularza lub o kontakt.