Pierwsze co mi przyszło na myśl to początki budowy grot, które znajdują się w lasku niedaleko bramy głównej.
30.06.2011 08:30
Leszek
Go
Budowla w Rembertowie 1920
Raczej to pozostałości po Forcie Kawęczyn. Grota w pobliżu Bramy Głównej jest - była mniejsza.
30.06.2011 22:13
Robert
Go
Zdjęcie
A czy fort kawęczyn nie został całkowicie zniszcony/rozebrany przed pierwszą wojną światową?
01.07.2011 10:37
Leszek
Go
Budowla w Rembertowie 1920
Według moich źródeł, zlikwidowano po wojnie. Nie kojarzę innej, tej wielkości, budowli, która została rozebrana.
01.07.2011 23:13
Robert
Go
Zdjęcie
Z fotografii trudno określić wielkość tej budowli a jej kształt bardzo przypomina mi te groty.
04.07.2011 09:57
Leszek
Go
Budowla w Rembertowie 1920
Nie ta skala raczej. Inne wykonanie - grota to głównie otoczaki
08.07.2011 23:04
Waldemar Jarząbek
Go
fotka
Decyzja o likwidacji fortu zapadła w 1907 r. i dokonała się przed I wś. Fotka tej budowli wystawiona była na e-Bayu a sprzedawca nie potwierdził, że jest to nasz Rembertów. Równie dobrze może być to fotografia z grójeckiego Rembertowa lub gdzieś ze świata, którą wykonał niemiecki żołnierz stacjonujący później w Rembertowie
09.07.2011 12:36
biesław
Uytkownik
Data: 05.09.2008 Komentarzy: 38
fort Kaweczyn
Pozostałości fortu XIII Kaweczyn widąc jeszcze na zdjęciu lotniczym Rembertowa z ok. 1935 roku http://img442.imageshack.us/img442/4088/fortklo1.jpg
Teren ostatecznie splantowano w latach 50-tych w czasie budowy stadionu przy ul. Strażackiej
10.07.2011 08:43
Waldemar Jarząbek
Go
fort
I cóż my widzimy na planie. Zarysy ziemne byłego fortu, ścieżki wydeptane przez okolicznych mieszkańców a niewielki obiekt na jego terenie to drewniana szopka, w której miał swoje łopaty sprzedawca piasku i pozostałych cegieł z terenu fortu - info z 1986 r. od ks. Ryszarda Łapińskiego, który się tu urodził i jak każdy chłopiec miał wiedzę o tym terenie. Użyłem słowa likwidacai fortu a nie pozostałośc.
10.07.2011 18:36
gość
Go
fort
W książce Królikowskiego "Twierdza Warszawa" zamieszczone sa wspomnienia Tadeusza Nawrota, mieszkańca Rembertowa:
"Osobiście po jego ruinach biegałem jeszcze w końcu lat 30-tych. Był to głęboki (wydaje się że na trzy lub nawet cztery kondygnacje) dół z murami i arkadami ze wszystkich stron, o dłuższym boku skierowanym w kierunku wschód-zachód. Zejścia na dno nie było. Dół o dziwo nie był wypełniony wodą co nas szczególnie zastanawiało. Jego zasypanie względnie rozbiórka mogły się odbyć w latach 38-39 lub nawet jeszcze później".
17.07.2011 13:40
Leon Chrościcki
Go
fort
W latach 1933 - 1943 mieszkaliśmy na ul. Legionowej 28 nieomal na przeciwko Fortu. Przedstawiony obrazek przypomina mi w zarysach elementy i zwaliska ceglanego fortu pokryte piaskiem oraz częściowo zaroślami. Wiąże się to również z tym, że obecna ul. Strażacka wówczas nazywała się Fortowa. Teren ten w 1939 roku był wykorzystany przez ciężką artylerię niemiecką, która ostrzeliwała przedmieścia Warszawy we wrześniu i październiku czyniąc niesamowity huk, nie do zniesienia dla dziewięcioletniego dziecka. Po raz drugi miałem bliższe spotkanie z tym terenem kiedy, brałem udział w ucieczce mojego ojca z tego terenu w czerwcu/lipcu 1944r., podczas kopania okopów dla niemieckiej piechoty. Otóż na wiosnę 1944r. podczas łapanek oraz z miejsc pracy, aresztowano mężczyzn i skoszarowano w obozie na pocisku (który później wykorzystało NKWD). Na terenie ówczesnego "fortu" Niemcy wykorzystali Polaków do kopania okopów. Około południa była przerwa na posiłek, który można było przynieść przez rodziny, nawet przez kilka osób. Wermacht pilnował i nadzorował pracę. Można było oddalić się na pewną odległość, ale teoretycznie być w zasięgu wzroku Niemca. Mama, ciocia i ja z tobołkami i z ojcem oddaliliśmy się za kilka krzaków na rzekomy posiłek. Za krzakami ojciec przebrał się w szaty niewieście, które były w tobołkach, a ciocia zabrała męskie okrycie i z tym bagażem, chyłkiem oddaliła się w kierunku Kawęczyna. Na gwizdek Niemca, koniec jedzenia. Ja Mama i Ojciec, oddaliliśmy się w kierunku Nowego Rembertowa starając się unikać Niemców. Operacja się udała, przyszły dwie kobiety i malec, więc wszystko się zgadzało. Na szczęście to był Wermacht, który nie był za bardzo skrupulatny w sprawdzaniu. Pozdrawiam Leon Chrościcki.
